XIX ғасырдың соңында қызыл ерін далабын жағу әдепсіз болып саналған.
Тек актрисалар мен жезөкшелікпен айналысатын әйелдер ғана бояйтын болған. 1912 жылы әйелдер құқығы қозғалысының мыңдаған жақтаушылары Нью-Йоркте қызыл ерін далабын жағып демонстрацияға шықты.
Суфрагеттер әйелдердің дауыс беру құқығы үшін, сондай-ақ қоғамның саяси және экономикалық өмірінде гендерлік кемсітушілікке қарсылық білдіру үшін. Сонымен қатар, олар әйелдердің жарқын бояну құқығын жеңіп алды.
Суфрагистерге ерінді қызыл түске бояуды ұсынған американдық сұлулық кәсіпкері және атақты брендтің негізін қалаушы Элизабет Арден болып саналады. Алғашқы әйелдер шерулеріне қатысушылар үшін өзіне және сайлау құқығын беру мәселесіне назар аудару маңызды болды.
Еріндерін қызылға бояған 15 мың қызға қарап таңқалмау мүмкін болмады. Олардың бірігіп шығуы, еріндерін қызылға бояуы назардан тыс қалуы қиын еді. Нәтижесінде, қызыл ерін далабы бірігу, күресу символына айналды. Әйелдер әлеуметтік стратификациядан тәуелсіздігін көрсету үшін қызыл далапты қолдана бастады.
Бұл мысал бүкіл әлемдегі наразылық білдірген қыздарды шабыттандырды, сондықтан көп ұзамай бұл Ұлыбританиядағы суфрагеттер үшін символдық сипатқа ие болды.
Қызыл ерін далабы мәңгіге
Қызыл ерін далабы әлі күнге дейін күшті саяси және әлеуметтік мәлімдеме болып табылады. 2018 жылы Никарагуадағы ер адамдар мен әйелдер Президент Даниэль Ортеганың диктатурасына наразылық білдіріп, еріндерін қызыл ерін далабымен бояп, суреттерін әлеуметтік желілерге жүктеген болатын.
Мұның бәрі митингте ұсталған Марлен Чоу Круздан басталды, ол барлық белсенділерге ернін өзімен бірге болған қызыл түсті далаппен бояуды ұсынды.
Осылайша, қызыл далап тарихта тек сәндік үшін емес, саяси құрал ретінде де қолданылған.
Фото: Unsplash/ Elizabeth Arden
