Кейде саған ана ретіндегі рөліңді дұрыс атқара алмай жатқандай көрінуі мүмкін, өзіңді басқалармен салыстырасың. Оларда бәрі тәртіппен — пайдалы түскі ас, тыныш серуен, тап-таза еден, дамытатын ойындар.
Шындық мынадай: мінсіз аналар жоқ. Ешқашан ашуланбайтын, шаршамайтын, өзіне күмәнданбайтын әйел болмайды. Бірақ шынайы сүйетін, бар күшін салып, күн сайын қасында болуды таңдайтын аналар бар — тіпті қиын болса да.
Міне, сенің қамқор әрі сүйіспеншілікке толы ана екеніңді көрсететін жеті белгі.
1. Сен әрдайым қасында болуға дайынсың
Өзіңнің мазаң болмай тұрса да, жай ғана жуынатын бөлмеге кіріп, аздап тыныштықта отыруды қаласаң да, баланың қасына барасың. Күшің таусылып, денең шаршап тұрса да, балаң шақырса, сен барасың.
Тек қасында үнсіз отырасың немесе оны бүкіл жылуыңмен жылыта алатындай қатты құшақтайсың. Кей сәттерде тек қолынан ұстайсың — сөзсіз, бірақ «Мен қасыңдамын» дегенді сездіріп.
Сен оны сөзінен емес, көзқарасынан, жай ғана демінен, көңіл-күйінің өзгерісінен-ақ түсінуді үйрендің. Сенің жаныңда балаң өзін кінәлі де, үрейлі де сезінбейді — тек махаббат пен тыныштық бар.
2. Сен оның қажеттілігін өзіңнен жоғары қоясың, бірақ ақылмен
Балаңа керек болса, күн тәртібіңді өзгерте аласың, жоспарыңды бір сәтте бұзасың. Өз жайлылығыңды құрбан етуге дайынсың — ұйқыңнан бас тартасың, маңызды кездесуді өткізіп аласың, демалмайсың. Бірақ, өзіңді жоғалтпайсың.
Сен түсінесің: ана болу тек «беру» ғана емес, өзіңді сақтау. Өзіңе күтім жасау арқылы балаңа күшіңді тауыспай, мейірім мен махаббат бере аласың. Бұл да — үлгі.
3. Сен өзіңе нәзік болуға мүмкіндік бересің
«Күшті және мінсіз» болу үшін қаталдықтың артына жасырынбайсың. Себепсіз құшақтап, басынан сипап немесе «Мен сені жақсы көремін» деп айта аласың. Сенің махаббатың оның жетістігіне, тәртібіне немесе бағаға тәуелді емес.
Бұл нәзіктік — сенің күшің. Ол арқылы балаң өзін қауіпсіз, қажет әрі сүйікті сезінеді.
4. Сен бірдеңе дұрыс емес екенін байқайсың
Оның қуанышты күлкісін де, шаршағандағы дауысын да танисың. Мінезіндегі ұсақ өзгерістерді байқап, жай ғана «көңілсіз» демейсің. Сен оның ашуының артында қорқыныш немесе жалғыздық болуы мүмкін екенін түсінесің.
Бұл арқылы балаң саған сенуді, сезімін ашық айтуға үйренеді.
5. Сен оның қызығушылығын қолдайсың, тіпті саған жақын болмаса да
Сәбидің саған ұқсағанын немесе сен ұнатқан заттарды жақсы көруін қаламайсың. Ол конструктордан сағаттап бірдеңе құрастырса да, қиялын айтып отырса да — тыңдайсың, қуанышына ортақтасасың.
Оның әуестіктері — саған онша ұнамай тұрса да, оны сынауға немесе мәнін төмендетуге себеп емес. Сен: «Толығырақ айтып берші» немесе «Жақсы, тырысып жүр екенсің» дейсің. Бұл оған өзімен болуға, жаңа қызығушылықтарды байқап көруге және өз ырғағымен дамуға сенімділік береді.
6. Сен онымен бірге өсуге дайынсың
Сен ана әрдайым дұрыс болуы керек деп есептемейсің, сондықтан қателіктеріңді мойындайсың, кешірім сұрайсың және өз мінез-құлқыңды өзгертуге тырысасың. Жаңа дүниелерге ашықсың, кітап оқисың, кеңес іздейсің, басқа аналар мен мамандардың пікірін тыңдайсың.
Тәрбиелеу — ешқашан бітпейтін үдеріс, сондықтан сен шыдамдылықты, жанашырлықты, тыңдай білуді және ести білуді үйренесің. Ескірген ұстанымдарға жабыспайсың және балаңның сүйіспеншілік пен түсіністікке толы ортада өсуі үшін өзгеруге дайынсың.
7. Сен оны өз іс-әрекеттерің арқылы махаббатқа үйретесің.
Жай ғана «жақсы көремін» деп айтпайсың — мұны әрбір ұсақ-түйекте көрсетесің. Мысалы, оны сөзін бөлмей тыңдауыңда, қиналған сәтінде қолдау көрсетуіңде, қамқорлық пен назар аударуыңда. Сен оған махаббат тек сөзбен ғана емес, іспен де дәлелденетінін үйретесің.
Бала уақыт өте келе шынайы сүю — қабылдау, кешіру және құрметтеу екенін түсінеді. Сен оған нәзік әрі шынайы болуға мүмкіндік бересің, өз сезімдерін бағалап, ашық білдіруге үйретесің.
Фото: Pexels
